Zondag 4 september was het dan eindelijk zover. De eerste vuurproef voor een ‘nieuw’ WIK Dames 1. Maar eerst; What is new? Aan het einde van het vorige seizoen is afscheid genomen van Monique, zij is terug naar Dash in Vorden. Daarnaast is Marjolein Scholten in blijde verwachting en heeft logischerwijs het volleyballen tijdelijk gestaakt. Gelukkig besloten er dit jaar een aantal speelsters terug te keren op voor hen het oude nest: WIK. Waarschijnlijk zijn de terugkomers jullie al opgevallen in de sporthal op de trainingsvloer bij Dames 1. Wij, dames 1, zijn in ieder geval zeer blij met de terugkomst van; Anne van Halen (WSV, Warnsveld), Iris Maalderink (Dash, Vorden), Josje Kolenbrander (was tijdelijk gestopt i.v.m. studie) en Pauline Drouen (DVO, Hengelo). Naast deze nieuwe speelsters staat er ook een nieuwe trainer/coach voor de groep. Alfonso Volpe gaat dit jaar de uitdaging in de Promotieklasse aan met de meiden van het eerste damesteam. Alfonso trainde vorig jaar het eerste damesteam van Spiker uit Eerbeek. Naast de nieuwkomers bestaat de selectie uit de gevestigde orde van: Femke Nijkamp, Ienske Rutjes, Laury van Koot, Mara Rutjes, Melanie Leferink en Nienke Lammersen.
Op 16 augustus startte de nieuwe selectie met de trainingen voor het seizoen 2016/2017. Twee keer per week wordt er hard gewerkt door de dames op de trainingsvloer. Enige veranderingen zijn inmiddels doorgevoerd in het spelconcept. Met een gewijzigde blokkering en veldverdiging is gestart. Voor sommige van de speelsters betekent dat positioneel anders verdedigen. Het wachten is dan op de vuurproef om te kunnen checken of het werkt. Gisteren, zondag 4 september, was het dan zover. We zijn afgereisd naar Haaksbergen om daar deel te nemen aan een toernooi. Helaas konden we Pauline niet meenemen, zij geniet van een vakantie in Portugal. Onze tegenstanders waren; Orion uit Doetinchem (3e divisie, gedegradeerd uit 2e divisie), Prima Donna Kaas uit Huizen (3e divisie), Harambee uit Enschede (promotieklasse) en Havoc uit Haaksbergen (1e Klasse, gedegradeerd uit promotieklasse).
De start was tegen Orion, de zwaarste kluif van de dag werd de opening van ons toernooi. Een ploeg die driemaal per week traint. WIK Dames 1 kwam enorm goed uit de startblokken tegen de dames uit Doetinchem. Alles klopte! Met een enorme gedrevenheid en vechtlust werd er voor ieder punt erg hard gestreden. De blokkering functioneerde enorm, zowel op midden als op onze beide buitenkanten. Er was op momenten geen doorkomen aan voor Orion. Een groot deel van de aanvallen werd blokkerend gekild. De variatie van de tactische ballen van Orion kon geen indruk maken op de speelsters uit Steenderen. Deze ballen werden vrijwel allemaal als freeball verwerkt waarop we de aanval gemakkelijk over konden nemen. Ook onze aanval verliep deze wedstrijd voorspoedig. De verdedigend andere positie werd door de Passer-lopers opgepakt alsof ze nooit anders verdedigd hadden. We stonden als een huis en speelden ons naar een 2-0 winst. En op die overwinning was niks af te dingen, deze was meer dan terecht. Een wedstrijd om moed en vertrouwen uit te putten. Het besef moet komen dat we allemaal weten wat we kunnen, en dat is veel. Misschien moet ik aanvullen met dat we ook moeten Willen wat we Kunnen.
De tweede wedstrijd was wederom tegen een derde divisionist. Prima Donna Kaas uit Huizen. Dit was toch een wat andere derde divisionist dan Orion. De ploeg speelde rommelig en weinig gecontroleerd. De duidelijke aanvalslijnen van Orion waren weg en dit was dus een heel ander varkentje om te wassen. We hadden moeite ons spel te maken. We moesten duidelijk wennen aan het ongecontroleerde spel van de ploeg uit Huizen. We rommelde hier en daar wat mee en dat ging ten koste van de verzorging van ons eigen spel. We maakten het onnodig spannend, onnodig omdat we in potentie gewoon de betere ploeg waren. Indirect al een compliment voor ons. Het niveau van de eerste wedstrijd konden we even niet meer van stal halen. Het pluspunt van deze wedstrijd was dat we ons steeds toch weer konden herstellen. We zijn ondanks ons mindere spel ten opzichte van de eerste wedstrijd geen moment in de problemen geweest voor wat betreft het eindresultaat van deze wedstrijd. Ook deze divisionist gaven we het nakijken met een 2-0 winst. Ook je wedstrijden winnen waarin je niet je echte niveau haalt is een belangrijke gave om een goed seizoen in de promotieklasse te kunnen draaien.
Na deze twee wedstrijden hadden we er nog twee voor de boeg. Een promotieklasser en een eerste klasser stonden nog op ons Haaksbergse menu. Altijd spannend hoe een ploeg gaat opereren tegen de met alle respect wat ‘kleinere’ ploegen op een toernooi als de twee grootste ploegen aan de zegekar gebonden zijn.
Thuisploeg Havoc was onze volgende tegenstander, de eerste klasser. Een gedreven ploeg waarin veel werklust schuilt. Een ploeg die kan strijden. We hadden het in de beginfase zeker niet makkelijk tegen ze. Het eerste
deel van de eerste set keken we vaak tegen een achterstand aan. Maar de ommekeer kwam gelukkig. WIK speelde zich punt voor punt weer in de wedstrijd. Het niveau steeg met de paar punten. We herpakten ons en stevende uiteindelijk af op een verdiende 2-0 winst. Een lastige eerste set en een relatief makkelijkere tweede set. Met 6 punten uit drie wedstrijden hadden we nog 1 hindernis te nemen.
De laatste wedstrijd was tegen de studenten van Harambee uit Enschede. De vierde wedstrijd, we speelden ze allemaal achter elkaar door. Een wedstrijd rust was er niet bij. 4 uur lang onafgebroken spelen was onze agenda gisteren. In de vierde wedstrijd ondervonden we de risico’s daarvan. De spanningsboog begon op te raken. Het vuur in de ogen nam wat af. We werden makkelijker. De eerste set waren we duidelijk de bovenliggende ploeg qua volleybal, maar op het scorebord was dat niet af te lezen. Volgens het telbord leek het op een thriller dat het toch geenszins was. De eerste set wonnen we moeizaam. De opdracht voor de tweede set was duidelijk. We moesten ons herpakken. We moesten laten zien dat wij hier vandaag de beste ploeg waren en geen set zouden gaan afstaan. We moesten het zien als een 5e set waarin we stuk zaten op basis van de vorige 4 sets. En zo ging het ook. In de tweede set hebben we met duidelijke cijfers laten zien dat wij de baas waren op het veld. En zo ging de winst van dit toernooi in Haaksbergen naar de dames uit Steenderen, zonder setverlies!
We kunnen zeer tevreden als groep terugkijken op ons eerste toernooi waarin we voor het eerst in een nieuwe samenstelling op de wedstrijdvloer stonden. Als dit WIK-team keer op keer haar niveau weet te halen dan voorspel ik een mooie competitie in Steenderen dit jaar. Maandag 12 september hebben we nog een oefenwestrijd staan in Hoog Keppel tegen Focus. Daarnaast hebben we nog een aantal trainingen voor de boeg voordat onze competitie op 24 september aanstaande gaat starten. Een competitie waar we met z’n allen veel zin in hebben.
Onze eerste wedstrijd voor de competitie spelen we dus op zaterdag 24 september thuis in Steenderen om 18:00 uur. Onze tegenstander is dan Longa dames 2 uit Lichtenvoorde.
Uiteraard hopen we dat u allen komt en de tribune dus vol zit om het nieuwe Dames 1 te zien spelen!
Forza!
